Καταπέλτης η Alpha Bank με την τρόικα. Οι Ελληνες αισθάνονται ότι οι πιστωτές τους απειλούν με το περίστροφο στον κρόταφο. Το επισημαίνει στο Εβδομαδιαίο Δελτίο λέγοντας : "Ψηλά τα χέρια. Μην πυροβολείτε! Αυτό ήταν το σύνθημα στις διαδηλώσεις που έγιναν στην Αμερική μετά τον πυροβολισμό του 18χρονου στο Μιζούρι.
Κάπως, έτσι, έχουν αρχίσει να αισθάνονται και οι Έλληνες πολίτες μπρος στην άσκηση μιας παράλογης και τιμωρητικής οικονομικής πολιτικής, σε μια χώρα που έχει χάσει σχεδόν το 25% της παραγωγής και των εισοδημάτων της, με τους νέους της να μεταναστεύουν για να ξεφύγουν από την ανεργία”.
Και προσθέτει ότι “οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται την πραγματική διάσταση απόψεων στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται, έτσι ώστε να γίνει κατανοητό για ποιους λόγους διακυβεύεται σήμερα η οικονομική σταθερότητα και η κοινωνική ισορροπία, με την λήψη πρόσθετων διαρθρωτικών μέτρων. Πολλοί εκτιμούν ότι, ακόμη και αν τα μέτρα είναι ενδεδειγμένα, θα μπορούσαν να εξετασθούν εκ νέου σε ευθετότερο χρόνο και αφού εδραιωθεί η ανάκαμψη και έχει αρχίσει να κάμπτεται η ανεργία από τα απαράδεκτα υψηλά για ευρωπαϊκή χώρα επίπεδα, μιας και δεν είναι άμεσου αποτελέσματος. Για παράδειγμα, οι ελληνικές τράπεζες έχουν ήδη τοποθετηθεί για την σταδιακή άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών στην συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία. Αλλά και οι επιχειρήσεις δεν φαίνεται να θεωρούν, για παράδειγμα, τις μαζικές απολύσεις, ή την ανταπεργία, ως μέτρα καθοριστικής σημασίας ή χρησιμότητας, για την λειτουργία της οικονομίας στην σημερινή συγκυρία”.
Προηγουμένως οι συντάκτες του Δελτίου της Alpha Bank υπενθύμισαν αυτό που συνέβη το 2011 και έστειλε τη χώρα στα τάρταρα, ενώ παράλληλα τόνισαν ότι δεν αποκλείεται η οπισθοχώρηση και η απώλεια όσων πετύχαμε ως τώρα. Ουσιαστικά είναι σαν να μιλούν για την απειλή ενός ξαφνικού θανάτου για την ελληνική οικονομία.
Συγκεκριμένα αναφέρει ότι: Η αβεβαιότητα λόγω των παρατεταμένων διαπραγματεύσεων με την Τρόικα λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, χωρίς λόγο και αιτία, αποδυναμώνοντας τις προσδοκίες για τις καλές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και θέτοντας, έτσι, σε κίνδυνο την ανάκαμψη.
Ζούμε ημέρες του 2011 και χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μην επαναληφθεί η ιστορία. Και τότε η ελληνική οικονομία είχε αρχίσει κάπως να ανακάμπτει στο 3ο τρίμηνο του 2011, μόνο και μόνο για να ξαναπέσει σε βαθύτερη ύφεση καθώς άρχισε η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους και την έξοδο της χώρας από το Ευρώ, στην βάση πολιτικών αποφάσεων από τις μεγάλες χώρες της Ευρωζώνης.
Είναι νωπή η αλήστου μνήμης πρόταση για «κούρεμα» 20% της καθαρής παρούσης αξίας χρέους το καλοκαίρι του 2011, που λίγους μήνες μετά, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα ουσιαστικά, και με πλήρη τεχνοκρατική στήριξη από το ΔΝΤ, μετατράπηκε σε ανάγκη για «κούρεμα» 80%.
Έτσι, οδηγηθήκαμε σε πολιτική κρίση, απώλεια εμπιστοσύνης, διαρροή ρευστότητας εκτός τραπεζικού συστήματος, και διεύρυνση των δημοσιονομικών και χρηματοδοτικών κενών, σε μια καταστροφική πορεία αυτό-εκπληρούμενων προσδοκιών. Δεν είναι δυνατόν να πληροφορούμεθα σήμερα, μετά από όλη την προσαρμογή που έχει καταγραφεί, ότι δεν υπάρχει συμφωνία για το πλαίσιο της ενδεδειγμένης για λόγους δημοσιονομικής πειθαρχίας προσφυγής στις αγορές, μετά την λήξη της χρηματοδοτικής βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο τέλος του 2014.
Η Τρόικα διαπραγματεύεται ως ή Ελλάδα να βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής αποσταθεροποίησης, ως εάν να υπάρχουν τεράστια ελλείμματα και χρηματοδοτικά κενά μόνιμου χαρακτήρα, και προβάλλει διάφορες αιτιάσεις αμφιβόλου σκοπιμότητας περί μη συμμόρφωσης.
Αντίθετα, αυτό που θα ήταν επιθυμητό, uber ales, θα ήταν να διαφυλαχθεί το καλό οικονομικό κλίμα για να μπορέσει η χώρα να βγει οριστικά από την στενωπό της ύφεσης και της ανεργίας. Αυτό θα ήταν εκ των ων ουκ άνευ για να βελτιωθούν τα οικονομικά στοιχεία που αφορούν στην υγεία του ασφαλιστικού συστήματος και την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος-στόχου που έχει τεθεί.
Ενδεχομένως, ο αποδέκτης όλης αυτής της άκαμπτης στάσης της Τρόικας, να μην είναι μόνον η κυβέρνηση αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας με τους πιστωτές να θέλουν να περάσουν το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να «χαρισθούν» σε κανέναν, ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού”.
