Για πολλούς θεωρείται ο «Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ» της Χ.Α. λόγω της εμμονής του στην ανάλυση ιδεολογικών θεμάτων.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 υπήρξε ο επικεφαλής του μετώπου νεολαίας και υπέγραφε την ομώνυμη στήλη.
Όντας φανατικός θαυμαστής του συγκροτήματος Manowar, μετονόμασε αργότερα τη στήλη του σε «Μυστικό του Ατσαλιού».
Μέσα από την αρθρογραφία του, ο Γιώργος Μισιάκας ή «Μάστορας» αποκαλύπτει τα «μυστικά» των πολύπλοκων ιδεολογικών μονοπατιών που ένας χρυσαυγίτης πρέπει να γνωρίζει για να μη χαθεί στο χάος των αντιφάσεων της ιδεολογίας του.
Στις 25/7/97 ο Μισιάκας, απευθυνόμενος προς όσους αντιστέκονται στην εξάπλωση της φασιστικής βίας, έγραψε τα εξής:
«Είναι καιρός να αντιληφθείτε ότι οι δρόμοι μάς ανήκουν πλέον ολοκληρωτικά, χωρίς κανένα ίχνος παραχώρησης. Μπορείτε να αλλάξετε μυαλά και να πορευθείτε στον δρόμο μας, τον δρόμο της Φύσης, της Δύναμης και της Ανθρώπινης Ιστορίας. Κάντε το, ειδάλλως εξαφανιστείτε από μπροστά μας γιατί ΕΜΕΙΣ, οι Δυνατοί, θα σας λιώσουμε σαν τα σκουλήκια».
Για να ακολουθήσει η προτροπή προς τους νεολαίους του:
«Τσακίστε με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο, ό,τι κι αν χρειαστεί, τον κάθε βλάκα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει εσάς και τις Ιδέες σας. Κάντε τους να μετανιώσουν για τις επιλογές τους...».
Αυτοθεωρούμενος ως γνήσιος εθνικοσοσιαλιστής, ο Μισιάκας δεν παραλείπει μέχρι σήμερα να καταλήγει τα κείμενα μίσους του με τη φράση «Ζήτω η Νίκη!». Είναι φυσικά η ελληνική εκδοχή του γερμανικού “Sieg Heil”...
Παράλληλα με την «ιδεολογική» του δράση, ο Μισιάκας ή «Μάστορας» συμμετέχει στο “hatecore” (σύμφωνα με τη σχετική ορολογία) συγκρότημα των Iron Youth. Πρόκειται για ένα γκρουπ που η «μουσική» του παραγωγή εναλλάσσεται μεταξύ ακατάπαυστου σφυροκοπήματος και γκαρίδων που εξυμνούν τον Χίτλερ, τη βία και το ρατσιστικό μίσος.
Αν είστε περίεργοι να πάρετε ένα δείγμα μουσικής γραφής που αναδύουν τα τραγούδια της «σιδηράς νεολαίας» του «Μάστορα», μπορείτε να επισκεφθείτε με δική σας ευθύνη τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://hellenicnationalistmusic.blogspot.com/2011/07/iron-youth.html
Τέλος, θα ήταν άδικο να μην κάνουμε μνεία στη διατριβή του μεγαλοστελέχους της Χ.Α., ένα έργο-σταθμό στην επιστημονική καταγραφή της μουσικής ιστορίας. Είναι η «Ιστορία της white power μουσικής» που εξέδωσε τον Αύγουστο του 2003.
Τι πραγματεύεται αυτό το βιβλίο; Χωρίς σχόλια αντιγράφουμε από το οπισθόφυλλο:
Για πρώτη φορά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως, ένα βιβλίο που περιγράφει αναλυτικά την ιστορία της White Power μουσικής σκηνής. Το Εθνικιστικό ροκ αποτελεί σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους τροφοδότες των Εθνικιστικών και Εθνικοσοσιαλιστικών Κινημάτων σ' όλο τον Λευκό κόσμο τόσο σε επίπεδο νέων οπαδών όσο και οικονομικής ενίσχυσης.
Ποια είναι όμως αυτή η απαγορευμένη μουσική που ξυπνάει τα φυλετικά ένστικτα χιλιάδων Λευκών Νέων σ' όλο τον κόσμο και προκαλεί ποινικές διώξεις από το εβραιοκρατούμενο σύστημα;
Πώς ξεκίνησε και πώς εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου το Εθνικιστικό ροκ;
Ποιες είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται ο ήχος του; "Oi!", "White Power Metal", "Hatecore", λέξεις μισητές για τους απατεώνες της μουσικής βιομηχανίας που ήρθε πλέον ο καιρός να γίνουν ευρύτερα γνωστές και στη χώρα μας.
Μια προσεγμένη έρευνα και μελέτη η οποία στοιχειοθετεί το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου και θα σας οδηγήσει σ' έναν μουσικό κόσμο όπου το ξίφος και η ηλεκτρική κιθάρα ενώνουν τις δυνάμεις τους για τη Σωτηρία της Λευκής Φυλής.
Ο Γιώργος Μάστορας ή Μισιάκας κοντεύει τόσο πολύ να πιστέψει ότι είναι τόσο καλός ιδεολογικός προπαγανδιστής της εγκληματικής οργάνωσης, ώστε έχει φτάσει να αποδίδει στον εαυτό του τον (μάλλον γελοίο) τίτλο «Ο Δρ Γκέμπελς της Χρυσής Αυγής».
