Τον έλεγχο εκτελούσε μια εξαμελή επιτροπή, η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή (Commission Internationale Financière de la Grèce), με μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα από το 1897 μέχρι το 1978, για 81 χρόνια. Νόμος ΒΦΙΘ (2519) ΦΕΚ/Α/28/23.12.1898 περί συστάσεως τού Διεθνούς ‘Ελέγχου. Κατεβάστε το εδώ.
Ο ΔΟΕ (το ΔΝΤ της εποχής) ξεζούμισε την Ελλάδα και το δημόσιο της Ταμείο. Μετά μεσολάβησε ο A' Παγκόσμιος πόλεμος, η χρεοκοπία του 1932, βέβαια είχε προηγηθεί η Μικρασιατική καταστροφή όπου οι φίλοι και σύμμαχοί μας, μας άφησαν να σφαγιαστούμε για τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα στην Μ. Ασία και Μ. Ανατολή. Μετά ακολούθησε ο Β΄Παγκόσμιος πόλεμος και η ήττα των φασιστών- ναζιστών. Η Ελλάδα ήταν η πλέον κατεστραμμένη Ευρωπαϊκή χώρα μετά το τέλος του πολέμου ύστερα από την Σοβιετική Ένωση. Η Ελλάδα λοιπόν ξεπλήρωσε και με αίμα τους διεθνείς τοκογλύφους… αλλά δεν έφτανε αυτό.
Οι τοκογλύφοι ήθελαν και άλλα… Το 1964 λοιπόν ο κ. Μησοτάκης όντας Υπουργός Οικονομικών με στην Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου (*) αναγνώρισε το προπολεμικό χρέος στο άρτιο της αξίας του και έδωσε και μπόνους. «Η ονομαστική αξία των χορηγηθεισών νέων ομολόγων εις τους κομιστάς προπολεμικών εσωτερικών δανείων διπλασιάζεται, ο τόκος αυξάνεται και θεσπίζεται λαχείον. Εν συγκρίσει προς την ρύθμισιν υπό της κυβερνήσεως της ΕΡΕ, δίνονται ήδη 160% επί πλέον», θριαμβολογούσε τότε η φιλική προς τον κ. Μητσοτάκη «Ελευθερία» (16.7.1964)
Ο κ. Μητσοτάκης το έκαμε αυτό διότι το 30% των ομολόγων της εποχής το είχαν «Ελληνικά χέρια και το Παλάτι» όπως μας ενημέρωσε ο κ. Δημήτρης Καζάκης Οικονομολόγος – Αναλυτής στο παρακάτω βίντεο:
(*) Μέλος αυτής της κυβέρνησης, ως Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου, ήταν και ο Παύλος Βαρδινογιάννης, ο οποίος παραιτήθηκε στις 29 Απριλίου του 1965.
