![]() |
Juergen Habermas |
«Από την άλλη πλευρά», όπως επισημαίνει, «το κλειδί της εξόδου από την κρίση πρέπει να αναζητηθεί κυρίως στην ίδια τη γερμανική κυβέρνηση: αυτή θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει προ πολλού μια σοβαρή συζήτηση για τις εναλλακτικές της Ευρώπης».
Μιλάει και για την κόπωση στην οποία έχει περιέλθει η Ευρώπη. «Τόσο από πολιτική όσο και από οικονομική άποψη, η ΕΕ και ιδίως η ευρωζώνη βυθίζονται σε δίνη προβλημάτων που έχουν προκαλέσει οι ίδιες οι χώρες. Την ατμόσφαιρα «κόπωσης», που επί χρόνια μετριάζει τον ενθουσιασμό, θα τη χαρακτήριζα σαν ένα μοιραίο μείγμα παράλυσης και διάλυσης».
Διαφωνεί, ωστόσο, κάθετα με την άποψη της Αριστεράς για έξοδο από το ευρώ, χαρακτηρίζοντας την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα «καταστροφικό σενάριο».
«Η μοναδική οδός σωτηρίας για το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη είναι να περάσουμε από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα σε μια πολιτική ένωση». Παρατηρεί ακόμα έλλειμμα στιβαρής ηγεσίας στην Ευρώπη: «Η απαραίτητη μεταβίβαση κυριαρχίας απαιτεί έναν δημοκρατικό έλεγχο, συνεπώς μια κλίση της ζυγαριάς υπέρ του Ευρωκοινοβουλίου. Δυστυχώς δεν βλέπω κανέναν Τσόρτσιλ, κανέναν πολιτικό που θα είχε το απαιτούμενο κύρος να θέσει μια τέτοια αλλαγή σε κίνηση».
Τελειώνοντας επισημαίνει πως η ΕΕ δεν πρέπει να λάβει, όπως επιθυμούν οι «φεντεραλιστές», τη μορφή ομοσπονδιακού κράτους όπως οι ΗΠΑ. «Οι πολίτες πρέπει να λάβουν διαβεβαιώσεις ότι η ΕΕ δεν θα μετατραπεί σε ένα φοβερό υπερκράτος το οποίο, ήδη στην εθνική τους σφαίρα, έχει λάβει επικίνδυνες διαστάσεις για την ελευθερία και την ισότητα».
Από τους σημαντικότερους εν ζωή διανοούμενους
Φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, ο Γιούργκεν Χάμπερμας συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους εν ζωή Ευρωπαίους διανοούμενους. Γεννήθηκε το 1929 στο Ντίσελντορφ. Είναι περισσότερο γνωστός για την εργασία του πάνω στην έννοια της δημόσιας σφαίρας και την ανάπτυξη της έννοιας και της θεωρίας του επικοινωνιακού λόγου. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη σχέση μεταξύ της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πολυπολιτισμικότητας, με την κρίση του κράτους-έθνους, την παγκοσμιοποίηση, καθώς και με τα προβλήματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ